Υπάρχει ένας τρόπος για το «θάνατο της σκέψης»… Να επιβάλλουμε στα παιδιά μια «Παιδαγωγική της ισοπέδωσης». Μια «Αγωγή της ομοιομορφίας»… Πουθενά, η δημιουργική σκέψη…Πουθενά η καλλιέργεια της αποκλίνουσας λογικής, που θα επιτρέψει το διαφορετικό, που θα καλλιεργήσει το πρωτότυπο, που θα εφεύρει το καινούργιο και θα επηρεάσει την πραγματική αλλαγή… Με αυτούς τους τρόπους, που δοκιμάστηκαν και έγιναν διδακτικό και παιδαγωγικό καθεστώς, έχουμε επιβάλλει έναν απόλυτο ευθειασμό στη μια και μόνη γραμμή της γνώσης… Μέσα από αυτή τη γραμμική εξέλιξη το σχολείο αδυνατεί να εκθρέψει τον κριτικό νου, το συνθετικό στοχασμό, τελικά τον πραγματικά ελεύθερο και πολυεπίπεδο σημερινό άνθρωπο…
Και όμως…! Υπάρχουν κάποιοι που τολμούν… Να ανιχνεύουν διαρκώς καινούργιες εκπαιδευτικές ανάγκες, αφού καινούργια είναι και η ζωή που ξετυλίγεται, όλο και πιο σύνθετη, όλο και πιο απαιτητική…Να δημιουργούν τις προϋποθέσεις και τις συνθήκες για μια τάξη «άλλης» μαθησιακής ετοιμότητας…Να διαμορφώνουν κάτι που φαίνεται υπερβολικό και απίστευτο: Την πραγματικότητα μιας «απογειωμένης διδασκαλίας» στο πλαίσιο της οποίας ξεπερνιούνται τα όρια της σχολικής τάξης, της συμβατικής διδασκαλίας και μάθησης… Να διευρύνουν τους ορίζοντες των μαθητών τους…
Κάνοντας το «μάθημα» να ταιριάζει στο μαθητή…σε έναν εξωδιδακτικό χρόνο που λειτουργεί περισσότερο ως αυτομόρφωση και επιμόρφωση και λιγότερο ως συνηθισμένη και περιχαρακωμένη «μορφωτική διαδικασία» του τυπικού προγράμματος… Ταιριάζοντας μια ευρύτερη προσφορά του εκπαιδευτικού προγράμματος με τις ιδιαιτερότητες ή τις διαφορές των μαθητών…Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος επιδιώκεται ένα εξατομικευμένο σύστημα διδασκαλίας, ειδικά σχεδιασμένο για να φροντίσει τον τρόπο μάθησης του κάθε μαθητή….Είναι μια άλλου είδους «ομαδοποίηση» που την καθορίζουν τα ίδια τα παιδιά…Είναι μια ομαδοποίηση βάσει των ικανοτήτων και των αναγκών τους, που δεν την καθορίζει ο δάσκαλος, ούτε την επιβάλλει το πρόγραμμα…Τη διαμορφώνει με τη ελεύθερη συμμετοχή του το ίδιο το παιδί….
Είναι μια «μάθηση υπεροχής»…. Που υποστηρίζεται από τα μέσα των Τεχνολογιών Της Πληροφορικής…Είναι μια επιταχυνόμενη μάθηση…την οποία αδυνατεί να προσφέρει η συμβατική εκπαίδευση….Για πολλούς πρακτικούς λόγους, ακόμη και το πιο οργανωμένο σχολικό πρόγραμμα αδυνατεί να προσφέρει εξατομικευμένη μάθηση, έστω και σε περιορισμένη κλίμακα…Ο στόχος της εξατομικευμένης μάθησης απαιτεί μια εκπαιδευτική Φιλοσοφία και πρακτική «πέραν των ορίων»…(διδακτική μέθοδος, οργάνωση τάξης, κατάλληλο υλικό, διαδικασία μάθησης), ανάλογα με τα χαρακτηριστικά των μαθητών και τα ευρύτερα διαφέροντά τους…)
Είναι ένα διακλαδιζόμενο πρόγραμμα.. Μια προγραμματιζόμενη ύλη, που αντίθετα με ένα γραμμικό πρόγραμμα, παρουσιάζει μια ποικιλία εναλλακτικών διαδρόμων μέσα από την ίδια ύλη..Η ποιότητα μιας τέτοιας τάξης είναι η μεγάλη πρόκληση…! Πώς θα διαμορφώσουμε ένα πρόγραμμα με το οποίο θα διδάξουμε αποτελεσματικά μαθητές με διαφορετικό επίπεδο ετοιμότητας και δεξιοτήτων…. Με διαφορετικά διαφέροντα και ικανότητες….Η διαφοροποίηση της εργασίας μας και η αναζήτηση του τρόπου με τον οποίο θα ανταποκριθούμε στις διαφοροποιημένες ανάγκες των μαθητών μας, μας προσφέρουν μια ευρεία και δυναμική βάση για μια «άλλη» προσέγγιση…Η διαφοροποίηση της διδασκαλίας δεν είναι διδακτική στρατηγική ή κάποιο διδακτικό μοντέλο…
Είναι τρόπος σκέψης για τη διδασκαλία και τη μάθηση που ξεκινά από τη θέση ότι η διδασκαλία πρέπει να αρχίζει από το επίπεδο στο οποίο βρίσκονται οι μαθητές, παρά να στηρίζεται στο καθορισμένο σχέδιο δράσης, το οποίο αγνοεί την ετοιμότητα, τα ενδιαφέροντα και το μαθησιακό προφίλ των μαθητών…Είναι τρόπος σκέψης που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε την αξιολόγηση, τη διδασκαλία, τους κανόνες στην αίθουσα διδασκαλίας , τη χρήση του χρόνου και ένα «άλλο» αναλυτικό πρόγραμμα….