Το χρήσιμο σχολείο

Ο σκοπός:

• Έξι είναι οι απαραίτητες δεξιότητες για τη διαμόρφωση ενός νέου Ευρωπαίου πολίτη. Ένας σημερινός μαθητής ολοκληρώνοντας την εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση θα πρέπει να έχει αναπτύξει:
  • την κριτική του σκέψη,
  • να μπορεί να αυτενεργεί,
  • να κατανοεί σε βάθος τη γλώσσα του,
  • να επιλύει καθημερινά μικροπροβλήματα,
  • να μπορεί να χρησιμοποιεί τις σύγχρονες πηγές γνώσης και πληροφόρησης,
  • να επικοινωνεί με τους «συμπολίτες του στον υπόλοιπο κόσμο», αλλά και να είναι συνεργάσιμος, ευέλικτος και αποφασιστικός.

Οι στόχοι:

• Σε ένα Χρήσιμο σχολείο το βάρος πέφτει στους τομείς:
  • Γλώσσα
  • Ανάγνωση,
  • Μαθηματικά,
  • Φυσικές επιστήμες,
  • Ηλεκτρονικοί υπολογιστές και
  • Ξένες γλώσσες.
• Η καλή γνώση της γλώσσας και η καλή χρήση του προφορικού και γραπτού λόγου δίνουν τη δυνατότητα στον μαθητή να κατανοεί πλήρως και να αξιοποιεί σωστά τις προσλαμβάνουσες γνώσεις στην καθημερινή του ζωή.
• Επίσης, η εξοικείωση με τη μελέτη – ανάγνωση τον βοηθά να χρησιμοποιεί τις πηγές πληροφόρησης, να αξιολογεί τις πληροφορίες, να διευρύνει τους ορίζοντές του.
• Η γνώση και κατανόηση της λογικής των μαθηματικών ασκεί την κριτική σκέψη και οξύνει τον νου, γεγονός που βοηθά στην καλύτερη διαχείριση των προσωπικών και επαγγελματικών προβλημάτων και διλημμάτων.
• Στο ίδιο πλαίσιο, οι φυσικές επιστήμες βοηθούν τον μαθητή να μετουσιώνει τη σχολική γνώση σε καθημερινή πρακτική, να λύνει προβλήματα, να είναι αποτελεσματικός.
• Το άνοιγμα ενός παραθύρου στον σύγχρονο κόσμο ο μαθητής θα το ανοίξει με την καλή γνώση ξένων γλωσσών και τη χρήση υπολογιστών.
• Η ανάπτυξη πνεύματος συνεργασίας, αποφασιστικότητας,  της αλληλεγγύης, και σεβασμού στο διαφορετικό. Οι αλλαγές αυτές σε ένα χρήσιμο σχολείο πρέπει να ξεκινήσουν από το Δημοτικό. Τότε που κτίζονται οι πρώτες βάσεις των γνώσεων.

Οι ειδικότεροι στόχοι:

• Η Εισαγωγή και η καλλιέργεια των δεξιοτήτων από το Δημοτικό σχολείο Δεν αναπτύσσονται μόνο οι γενικές ικανότητες του μαθητή. Υλοποιείται, σταδιακά, ένα ευρύτερο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, μέσω του Διαθεματικού Eνιαίου Πλαισίου Προγραμμάτων Σπουδών και έχει ενταχθεί στο ωρολόγιο πρόγραμμα η διαθεματική προσέγγιση της γνώσης.
• Η ανάπτυξης δεξιοτήτων αποτελεί συγκεκριμένο προγραμματικό στόχο για όλες τις τάξεις. Συνίσταται στην καλλιέργεια των μαθητών στις νέες δεξιότητες, στη στόχευση να μελετούν χρησιμοποιώντας πολλές και διαφορετικές πηγές γνώσεις, στην καλή γνώση δύο ξένων γλωσσών, στη μύηση στις τέχνες και παράλληλα στις αθλητικές δραστηριότητες.
• Επίσης, στους στόχους εντάσσεται η ανάπτυξη κριτικής σκέψης, η ολοκλήρωση της προσωπικότητας του μαθητή, η χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών, η μύηση στην οικολογία, στην ανάπτυξη του πνεύματος της αλληλεγγύης και στη συνεργασία, καθώς και στην ικανότητα λήψης αποφάσεων και πρωτοβουλιών.
• Η νέα τεχνολογία με τις δυνατότητες που παρέχει θα βοηθήσει, ώστε η τάξη του σχολείου να μεταφέρεται, εκεί όπου μπορεί το κάθε παιδί να μάθει: Στο διαδίκτυο με τις on-line βιβλιοθήκες του, για να βρει γνώσεις, παραδείγματα, απαντήσεις και λύσεις στα θέματα που του ανατέθηκαν, να βρίσκει συμμαθητές που έχουν το ίδιο θέμα, να μπαίνει σε ομάδες εργασίας και παρέες με κοινά μορφωτικά ενδιαφέροντα.
• Ο ρόλος του δασκάλου, που είναι τώρα ο απλός μεταδότης της γνώσης, θα πρέπει να αλλάξει προς εκείνον του καταλύτη της αυτοδιδασκαλίας των μαθητών. Με τη βοήθεια της τεχνολογίας να εντοπίζει τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του κάθε μαθητή, ώστε να του βρίσκει τα κατάλληλα μονοπάτια αναζήτησης της γνώσης.

Επίσης, τα παιδιά πρέπει να διδαχθούν πώς να βρίσκουν και να αναλύουν τις πληροφορίες. Να μαθαίνουν «πως» να μαθαίνουν. Η στείρα απομνημόνευση γεγονότων είναι λιγότερο σημαντική από την ικανότητα να ταξινομούν οι νέοι ένα πλήθος πληροφοριών, για να αποφασίσουν αυτό που τους ταιριάζει. Η διδασκαλία θα πρέπει να απομακρυνθεί από το παραδοσιακό πρότυπο του δασκάλου. Θα πρέπει να γίνει ένας δάσκαλος, που να είναι συντονιστής της εκπαίδευσης.