|
Προλεγόμενα… Τα παιδιά ονειρεύονται…Η νεότητα είναι η ηλικία των ονείρων. Ας αφήσουμε τα παιδιά να ονειρευτούν…να απογειωθούν, να ταξιδέψουν, να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και να αλλάξουν τον κόσμο. Αξίζουν περισσότερο από μας και θα τα καταφέρουν Στο τελευταίο βιβλίο του, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, ο Daniel Goleman και ο Peter Senge προτείνουν μια νέα πρωτοποριακή θεωρία: την ΤΡΙΠΛΗ ΕΣΤΙΑΣΗ, που μπορεί να αλλάξει ριζικά τον τρόπο εκπαίδευσης των παιδιών, δημιουργώντας ευφυή, κοινωνικά υπεύθυνα και ευτυχισμένα άτομα. Σήμερα, για να επιτύχουν στην αποστολή τους, τα σχολεία χρειάζεται να καλλιεργήσουν τρεις κρίσιμες ομάδες δεξιοτήτων, που οι συγγραφείς ονομάζουν ΤΡΙΠΛΗ ΕΣΤΙΑΣΗ. Είναι η εστίαση στον εαυτό μας (κατανόηση και σύνδεση με τον εσωτερικό μας κόσμο), η εστίαση στον άλλο (κατανόηση και σύλληψη της πραγματικότητας των άλλων) και η εστίαση στον έξω κόσμο (κατανόηση της αλληλεξάρτησης των συστημάτων του ευρύτερου περιβάλλοντος). Αυτές οι τρεις ομάδες δεξιοτήτων μπορούν να ενσωματωθούν εύκολα στην εκπαίδευση, αξιοποιώντας τα έμφυτα είδη νοημοσύνης των παιδιών: την κοινωνική, τη συναισθηματική και τη συστημική νοημοσύνη. Η εφαρμογή στην πράξη είναι κάτι που οποιοσδήποτε εκπαιδευτικός μπορεί εύκολα να πετύχει, με οδηγό τα ζωντανά παραδείγματα και τις συναρπαστικές ιστορίες που οι συγγραφείς αφηγούνται από την εμπειρία τους στα πεδία της κοινωνικής και συναισθηματικής μάθησης και της συστημικής προσέγγισης. “Πιστεύουμε ότι καθώς όλο και περισσότεροι γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές θα φέρνουν την κοινωνικοσυναισθηματική μάθηση και τη συστημική σκέψη στα σχολεία, θα βλέπουμε πιο χαρούμενους, πιο ήρεμους και πιο ώριμους μαθητές να πετυχαίνουν στη ζωή τους και να συνεισφέρουν σε ζωτικές κοινωνικές αλλαγές”. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Επιλεγόμενα…. |
Πιστεύω σε αυτό που έλεγε ο Καζαντζάκης : «Εσύ έχεις τα χρώματα , έχεις και τα πινέλα. Ζωγράφισε τον Παράδεισο και μπες μέσα»..! «..H αμάθεια γεννά πρώτον την οίησιν και την θρασύτητα, μετά ταύτα την αναισχυντίαν, όλα δε ταύτα αποκορυφώνονται εις την ακόλαστον ελευθερίαν, η οποία πρώτον εκδηλώνεται με απέχθεια προς τους γονείς και
Τα παιδιά μας, σήμερα είναι παιδιά της μοναξιάς… Τα έχει τόσο συνεπάρει ο ρυθμός, μέσα στο συγκεχυμένο κόσμο που τους διαμορφώσαμε, ώστε δεν έχουν το χρόνο και τη διάθεση να χαρούν την σκανταλιάρικη και παιχνιδιάρικη πλευρά τους… Εμάς μας παραβλέπουν σοβαρούς και κουρασμένους… Τους φίλους τους (που δεν έχουν) αδυνατούν να τους δουν και να
Ψάχνοντας βρίσκεις, ρωτώντας μαθαίνεις… Ανιχνεύοντας ανακαλύπτεις… Αξιολογώντας μαθαίνεις να κρίνεις… Κρίνοντας γίνεσαι ικανός να δημιουργείς….! Κάνεις ένα πλάνο για τη δουλειά σου ή ένα σχέδιο ζωής και ύστερα δουλεύεις πιστά σύμφωνα με αυτό…! Μοιράζεσαι με τους άλλους πράγματα Αποκαλύπτεις τον εαυτό σου Ανακαλύπτεις τη ΖΩΗ… Μέσα από: ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ Τους αγώνες και
«…Να ζευτείς…σαν Δάσκαλος, για να δουλέψεις στις ανάγκες των ανθρώπων, είναι μια δουλειά όμοια με τη δουλειά του κηπουρού, του ταχυδρόμου, του πρωτοσυναφιτζή, του μιναδόρου και όποιου άλλου… Διαφέρει μονάχα σε ένα: Ότι ενώ εκείνοι , ίσως να έχουν κάποια δικαιολογία, στην περίπτωση που δεν ξέρουν τι κάνουν, ο δάσκαλος δεν ημπορεί να την έχει.
Οι διδασκόμενοι και η μαθησιακή διεργασία «…Οι διδασκόμενοι παύουν να ενδιαφέρονται για τη μαθησιακή διεργασία όταν το αντικείμενο προϋπάρχει πλήρως στο μυαλό του διδάσκοντος, στο αναλυτικό πρόγραμμα ή στον κατάλογο περιεχομένων ή στις κρατικές οδηγίες. Μήπως εδώ αναγνωρίζετε κάτι ήδη νεκρό; Η εκπαίδευση έχει γίνει ήδη κάπου αλλού…!» (Freire & Shor, όπ. αναφ. στο Κόκκος,
Ο τρόμος του κενού (κάτι θυμίζει ο Κ. Παλαμάς…) Στην αργατιά, στη χωριατιά το χιόνι , η γρίπη Η πείνα, οι λύκοι…. Ποτάμια, πέλαγα, στεριές, ξολοθρεμός και φρίκη Χειμώνας άγριος… και η φωτιά, καλοκαιριά στην κάμαρά μου… Ντρέπομαι για τη ζέστα μου και για την ανθρωπιά μου…! (αφιερωμένο στους ζεσταμένους από την κρίση…)
Χρειάζονται πολλά τον κόσμο για να αλλάξεις… Οργή και επιμονή. Γνώση και αγανάκτηση. Γρήγορη απόφαση, στόχαση βαθιά… Ψυχρή υπομονή κι’ ατέλειωτη καρτερία. Κατανόηση της λεπτομέρειας και κατανόηση του συνόλου. Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει. «ΠΩΣ» την πραγματικότητα ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ..! Μπρεχτ
Τι εννοούμε..; Και πρώτα απ’ όλα τι εννοούμε λέγοντας παιδεία; Την πληροφορία, την τεχνική, το δίπλωμα εξειδίκευσης που εξασφαλίζει γάμο, αυτοκίνητο κι ακίνητο, με πληρωμή την πλήρη υποταγή του εξασφαλισθέντος ή την πνευματική και ψυχική διάπλαση ενός ελεύθερου ανθρώπου, με τεχνική αναθεώρησης κι ονειρικής δομής, με αγωνία απελευθέρωσης και με διαθέσεις μιας ιπτάμενης φυγής προς
Μέρα που είναι, θέλω να βγω στους δρόμους… Να κρατήσω ψηλά, με τεντωμένα χέρια, ένα πελώριο πανό που να γράφει : «ΣΩΣΤΕ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ» ..! Μα, θα με κοροϊδέψουν, άσχημα, θαρρώ… Φορτώθηκε η ζωή από θρηνητικές κραυγές. Από αγωνιώδεις επικλήσεις και σωστικά μηνύματα : «Σώστε» τη χελώνα, τα δελφίνια , τις φάλαινες…Σώστε το δάσος,