Προλεγόμενα….
«Καταλαβαίνουν τα παιδιά όταν μελετούν; «Όχι! Κατηγορηματικά όχι!», λένε οι Εκπαιδευτικοί… «Αρνητικά μπροστά στο συνεχές κείμενο τα παιδιά μας. Βαριούνται και φοβούνται. Η λεξιπενία ιδιαίτερα αισθητή, πρόβλημα υπάρχει στην κατανόηση, στις γνώσεις και την ορθογραφία». «Το επίπεδο εγγραμματισμού διαρκώς πέφτει στην Ελλάδα». Κατεβάσαμε τον πήχυ, απολαμβάνουμε την παιδεία που θέλουμε. Δεν ζητάμε πλέον δοκίμια από τα παιδιά, περιοριζόμαστε σε πρακτικά κείμενα, όπως επιστολές».
Τι φταίει;
«Ίσως φταίει η εικόνα, στην οποία έχουν εθιστεί τα παιδιά μας», «Εξοικειωμένα με το επιφανειακό, το Διαδίκτυο καθώς και τα greekglish, τον γρήγορο ρυθμό ζωής, αδυνατούν να επεξεργαστούν ένα κείμενο, να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα. Επιπλέον, δεν είναι μυημένα στη λογοτεχνία Συνήθως το ίδιο το περιβάλλον τους δεν ευνοεί τη φιλαναγνωσία», πράγμα που αποτυπώνεται και στο γράψιμό τους», Τα παιδιά μας δεν υστερούν σε νοημοσύνη. Καλούνται όμως να διαχειριστούν την ύλη βιβλίων, κατά κανόνα ένα με δύο χρόνια πάνω από την ηλικία του μέσου μαθητή, ενώ ο διαθέσιμος χρόνος αποτελεί πλέον αγαθό σε ανεπάρκεια.
Αντί για την κάλυψη της ύλης, ας εστιάσουμε στην ικανότητα του παιδιού να κατανοεί τις ερωτήσεις, να δίνει απαντήσεις, αλλά και να διατυπώνει το ίδιο ερωτήσεις. Να επεξεργάζεται με αυτονομία τα δεδομένα του, να αντιλαμβάνεται τις μεταξύ τους σχέσεις. Η σταδιακή προσαρμογή του μαθητή σε όσο γίνεται περισσότερα και διαφορετικών ειδών κείμενα, μέσα από μία διαδρομή διαβαθμισμένης δυσκολίας και σύγχρονης διδακτικής προσέγγισης, υποστηρίζει τον στόχο»….
Επιλεγόμενα…
|