Προλεγόμενα….
Η Συναισθηματική Νοημοσύνη πηγαίνει σχολείο…
Πέρασαν αρκετά χρόνια από την εμφάνιση της Συναισθηματικής Νοημοσύνης. Έχει μάλλον συνειδητοποιηθεί ως ανάγκη και έχει διαμορφωθεί ως εκπαιδευτική καινοτομία, που υπόσχεται μια ισχυρή επίδραση και τόνωση της ανθρωπιστικής εκπαίδευσης.
Με αφετηρία τη «Συναισθηματική Νοημοσύνη» του D. Goleman, που κυκλοφόρησε το 1997 στην Ελλάδα, καινούργιες ιδέες «αιμοδότησαν» το εκπαιδευτικό μας σύστημα και επηρέασαν το Αναλυτικό μας πρόγραμμα. Έκτοτε, είδε το φώς της δημοσιότητας πλήθος παράλληλων ή ταυτόσημων αναφορών, οι οποίες ανέδειξαν, πολύπλευρα, και πλούτισαν το εκπαιδευτικό μας «ρεπερτόριο» ενισχύοντας τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης.
Οι ειδικότερες στοχεύσεις της Νοημοσύνης (συναισθηματική, κοινωνική, εργασιακή, πνευματική, αναπτυξιακή, πολλαπλή κ.λ.π) αξιοποιήθηκαν, σημαντικά από την εκπαίδευση ή από το χώρο της εργασίας, δεν απέφυγε, ωστόσο, την επικοινωνιακή της «αιχμαλωσία» η οποία ως αναπόφευκτη (;) μοίρα επηρεάζει συνήθως αρνητικά ακόμη και τις αναδυόμενες καλές ιδέες…
Στα Ελληνικά σχολεία δεν μπορούμε να μιλούμε, βέβαια, για μια πλήρη εφαρμογή προγραμμάτων Συναισθηματικής Νοημοσύνης στο χώρο της Σχολικής τάξης…
Μπορούμε, ωστόσο, να μιλούμε για ελπιδοφόρες προσπάθειες, οι οποίες πρέπει να ξεπεράσουν τα σύνορα λίγων οργανωμένων σχολείων και να διαχυθούν σε όλα τα σχολεία μας…
Η διδακτική και η Παιδαγωγική μας Φιλοσοφία πρέπει να διαποτιστούν από ένα «Περιβάλλον Συναισθηματικής Νοημοσύνης». Κάτι τέτοιο θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο για τα παιδιά, για τους γονείς και για την Κοινωνία μας γενικότερα….
Επιλεγόμενα…
|