Προλεγόμενα…
Στη χώρα μας αναδεικνύονται με ανεξήγητη ευκολία διάττοντες αστέρες της πολιτικής, της κοινωνικής και της πνευματικής ζωής…Τα τηλεοπτικά «εκμαγεία» αναλαμβάνουν, συνήθως, την αθέμιτη προβολή, την αργυρώνητη ανάδειξή και την ψευδεπίγραφη αναγνώρισή τους.
Ο κόσμος τους μαθαίνει κάποια στιγμή από συνήθεια. Τους εμπιστεύεται με παχυλή αφέλεια, και τους ψηφίζει με φρούδα, όπως αποδεικνύεται προσδοκία . Όταν αυτοί οι επιτυχημένοι τηλεμαϊντανοί αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης έρχονται τα δύσκολα. Γιατί φαίνεται η απόλυτη γύμνια τους. Έτσι, η ώρα της «κρίσης» (σαν αυτή που ζούμε) έρχεται νομοτελειακά…
Ερώτημα σκληρό και αμείλικτο: μπορείς να αγνοήσεις αυτήν την παχυλή άγνοια και αναισχυντία; Αυτήν την ελαφρότητα και την αναισθησία; Την ανευθυνότητα και την απρέπεια; Μπορείς, ευρύτερα, να αντιπαρέλθεις την καθολικότητα της κρίσης, να αγνοήσεις το τέλμα και τη σήψη που έχει κατακλύσει κάθε έννοια ζωής, κάθε μορφή κοινωνικής ευθύνης και να αποδεχθείς μοιρολατρικά αυτήν την καθοδικότητα και τη χρεωκοπία; Σίγουρα δεν μπορείς….
Πρέπει να μιλήσεις… Να εκφράσεις τον κριτικό, τον θετικό ή τον αντιρρησιακό σου λόγο… Να στοχαστείς και να αναστοχαστείς, να ανατρέψεις συνειδητά τα παραλειπόμενα, τα υπολειπόμενα, τα φαιδρά και τα παράδοξα του καιρού μας..
Αυτή η πολλαπλή παρέμβαση στην παλίρροια του καιρού, άλλοτε ως μαρτυρία ζωής , άλλοτε ως διαμαρτυρία έκφρασης, επιδιώκεται με τις καταγραφόμενες ΑΠΟΨΕΙΣ… !
Και την οφείλουμε ΟΛΟΙ… αντιστρέφοντας τη σοφή ρήση: Κρείττον το λαλείν..!
Επιλεγόμενα….
|