Ο Λέο Μπουσκάλια μέσα από το βιβλίο του «Να ζεις, ν’ αγαπάς, να μαθαίνεις» μας δίνει 10 λέξεις οδηγό για να μας συντροφεύουν στο ταξίδι της ζωής μας. Ορθή γνώση, για να μας δώσει τα απαραίτητα εργαλεία για το ταξίδι. Σοφία, για να χρησιμοποιήσουμε τη συσσωρευμένη γνώση του παρελθόντος με τρόπο που θα μας βοηθήσει
Ο Αμερικάνος λογοτέχνης Robert Elias Najemy γράφει για την Ελλάδα. Ένα άρθρο που αξίζει να φτάσει σε κάθε γωνιά της γης και να διαβαστεί από όλους. Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων. Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο. Γκρεμίστε κάθε τι ελληνικό από όλο τον Πλανήτη. Έπειτα σβήστε την ελληνική
Κοιτώντας τον χρόνο πίσω, διαπιστώνω με τρόπο άμεσο και εύληπτο, πως ότι πίστευα ότι ένιωθα από παλιά, δεν έχει αλλάξει ουσιωδώς… Ονειροπόληση, Ρομαντισμός, αναγκαστική εκλογίκευση, προσαρμογή ή πειθαναγκασμός των πόθων και των προσδοκιών. Τελικά, μένουμε ίδιοι στο χρόνο των αλλαγών που βιώνουμε; Το μυστικό κλειδί της καρδιάς αποκαλύπτει την εσωτερική ομορφιά και την εμμονή μας
Να μάθουμε στα παιδιά μας την ανθρωπιά, την αρετή, χωρίς θεατές και ακροατές…Δεν υπάρχουν πια μονήρεις ευφυΐες, μόνο η ομαδικότητα μας προχωρά μπροστά . Την εκτίμηση ότι η παιδεία χρειάζεται «να μάθει στους νέους προσαρμογή και ευελιξία» σε μια εποχή που οι αλλαγές είναι ραγδαίες, διατύπωσε η πρόεδρος του Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των
«Είναι μύηση. Είναι μυστήριο, συγχρόνως, είναι και μια προσωπική επιλογή. Την ευτυχία δεν τη βρίσκεις, τη φτιάχνεις. Είναι πολύ σημαντικό να το καταλάβουμε. Δεν αγοράζεται η ευτυχία, δεν τη πουλούν, πρέπει εγώ ο ίδιος να τη φτιάξω κάνοντας τις σωστές επιλογές. Πρώτα δημιουργώντας σωστές συνήθειες, δημιουργικές, συνήθειες που μας εξελίσσουν. Αυτές θα φέρουν επιλογές και
Να φοβάσαι τα όχι που δεν λες…Λογάριασε τα όρια που δεν βάζεις…Μέτρησε τις υποχωρήσεις σου, φαντάζουν ασήμαντες, αλλά μετρούν ως συνεχόμενες απώλειες, που διευκολύνουν μόνο τους άλλους, που υποτιμούν εσένα μειώνοντας τις προτεραιότητες, και τα θέλω σου…Να λογαριάζεις σοβαρά την ενδοτικότητα και τα όχι που αποφεύγεις να προτάξεις, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των άλλων. Να αποφεύγεις
Εδώ και πολλά χρόνια μέσα από την εκπαίδευσή μας ο στόχος ζωής είναι κατά κύριο λόγο χρησιμοθηρικός. Συνδέεται περισσότερο με την «εκσυγχρονισμένη» πληροφόρηση με τις ανάγκες και σκοπιμότητες της παραγωγικής διαδικασίας, της οικονομικής ανάπτυξης, ενώ το πραγματικά ζητούμενο είναι η άσκηση του μαθητή στην κριτική σκέψη, στη δημιουργική φαντασία και αυτενέργεια, στο πού και πώς
Θα πρέπει να ενισχύονται προοδευτικά βασικές ποιοτικές δεξιότητες όπως: νέες τεχνικές μάθησης, ικανότητα για αυτόνομη μάθηση και ακόμη ικανότητα να αντιδρά ο μαθητής με ευελιξία στις νέες απαιτήσεις του μέλλοντος. Οι βασικές αυτές δεξιότητες αποκτούν μια ιδιαίτερη σημασία, διότι σε μια εποχή που η γνώση ξεπερνιέται πολύ γρήγορα, η κατανόηση μόνο των γεγονότων δεν αρκεί.
Είναι οδυνηρό να νιώθεις, ότι πεθαίνει ό τι πιο πολύτιμο διαθέτουμε: η παιδικότητα που δεν είναι μόνο ένα χαριτωμένο παρόν…είναι πιο πολύ ένα υποσχετικό μέλλον.. Όταν η παιδικότητα πεθαίνει, το πτώμα της αποκαλείται «ενηλικίωση» Γιατί, το τραγικό είναι, ότι συχνά χάνουμε την παιδικότητά μας, χωρίς να αποκτήσουμε ωριμότητα. Ευτυχώς, ποτέ δεν είναι αργά, να βγάλουμε
Δεν υπάρχουν πια μονήρεις ευφυΐες… Μόνο η ομαδικότητα μας προχωρά μπροστά. Η εκτίμηση ότι η παιδεία χρειάζεται «να μάθει στους νέους προσαρμογή και ευελιξία» σε μια εποχή που οι αλλαγές είναι ραγδαίες, διατυπώθηκε από Ελένη Αρβελέρ, στην επίσημη τελετή έναρξης του 4ου Οικονομικού Φόρουμ. «Το 4ο Φόρουμ, παρά την πολυφωνία του, έχει ένα θέμα: το