Υπάρχει, άραγε, ελπίδα;

Κάθε γενιά κουβαλάει το φορτίο της…
Ψαχουλεύει στην ανηφόρα,
τα μέσα και τα έξω της, για να βρει το δρόμο…
Μόνο που τώρα τα παιδιά μας,
τα περιμένει ένας πραγματικός Γολγοθάς…

Θυμηθείτε τα μάτια τους,
καθώς χαζεύουν τις λαμπερές βιτρίνες της κατανάλωσης…
Προσέξτε τα σπυριά στο μέτωπο, που τα αγγίζουν διακριτικά…
Είναι γιατί τα φοβίζει ο χρόνος και η απουσία…

Θυμηθείτε το βαριεστημένο του βλέμμα
Όταν το ανδρόγυνο μαλώνει στο αυτοκίνητο,
Όταν στην τάξη το μάθημα είναι εκτός ζωής
Και εκφωνείται απρόσωπα…

Προσέξτε τη λατρεία στο κινητό τους,
στο ηλεκτρικό παιχνίδι της τσέπης,
στα αχυρένια είδωλα της οθόνης, στις δίαιτες..
Υπάρχει, άραγε ελπίδα;

Ισίδωρος Ζουγρός