|
Προλεγόμενα… Η ικανότητα της προσαρμογής στις αλλαγές, ως βασικός όρος επιβίωσης, παραμένει περισσότερο επίκαιρος από ποτέ… Γιατί βαδίζουμε σε μια νέα εποχή και σε ένα πλαίσιο ραγδαίων εξελίξεων σε όλους τους τομείς. Η επιβίωση στο νέο περιβάλλον φέρνει σε δεύτερη προτεραιότητα τις αξίες της κοινωνικής συνοχής και της διατήρησης της οικολογικής ακεραιότητας. Έχουμε μια επιθετική ανάπτυξη της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, που προκαλεί αλυσιδωτές επιπτώσεις και παρενέργειες σε ζωτικούς τομείς της προσωπικής και κοινωνικής ζωής, με αστάθμητες επιπτώσεις για το μέλλον της ζωής στη γη. Ζούμε μια πρωτόγνωρη περιπέτεια ενός κόσμου απατηλά υποσχετικού, που αλλοιώνει τo χαρακτήρα δομών και αξιών και επιβάλλει μια αναγκαία ή αναγκαστική προσαρμογή σε νέες συνθήκες και απαιτήσεις… Η προσαρμογή στις νέες συνθήκες δεν είναι απλή υπόθεση. Άλλοι υποδέχονται άκριτα και μοιρολατρικά τις αλλαγές, μη δείχνοντας τη διάθεση και την ικανότητα να αλλάξουν. Άλλοι αντιδρούν πεισματικά σ’ αυτές. Αρνούνται να δουν και να αντιμετωπίσουν τη νέα πραγματικότητα. Κι άλλοι τέλος προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το μέλλον «έξυπνα», αλλάζοντας πρώτα οι ίδιοι. Απέναντι σε όλους αυτούς ποια είναι η σύγχρονη ματιά, η αναγκαία επιλογή… Να μετασχηματιστεί η σκέψη… Να αλλάξει η νοοτροπία ΟΛΩΝ ΜΑΣ…. Να «κατεδαφιστεί» το σκηνικό της απάθειας, της αναστολής, της καχυποψίας, της μιζέριας και της ουδετερότητας…Στη θέση αυτή να προκύψει ο ηθελημένος άνθρωπος. Ο άνθρωπος «της εποχής» του, που θα χαράξει έναν νέο προσανατολισμό ζωής… Αυτό επιδιώκεται να φανεί μέσα από την πολλαπλότητα των σκέψεων και την ιδιοτυπία της άποψης του καθενός… Επιλεγόμενα…. |
«Αλλάζοντας τα πρότυπα της εκπαίδευσης» Κεν Ρόμπινσον: Όλες οι χώρες, αναθεωρούν την δημόσια εκπαίδευση τους. Υπάρχουν δύο λόγοι γι’ αυτό. Ο πρώτος είναι οικονομικός. Προσπαθούμε να βρούμε πως θα μπορούσαμε να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας ώστε να βρουν τη θέση τους στις οικονομίες του 21ου αιώνα. Πώς μπορούμε όμως να το πετύχουμε αυτό δεδομένου ότι
Ζω, εδώ και χρόνια, μια μοναδική εμπειρία: ένα δημιουργικό και αναζωογονητικό παρόν με ορατές προεκτάσεις για ένα ελπιδοφόρο μέλλον, μία διαρκή προσπάθεια που ανταμείβεται από την επιτυχία των άλλων και την επίτευξη των στόχων τους, μία συλλογική συνεργασία με κόπους, αγωνίες και ηθική ικανοποίηση, μία επίμονη αναζήτηση νέων τρόπων να προσφέρεις, να βοηθάς, να υπάρχεις… Το
Επιτέλους! Ελάτε να κάνουμε κάτι για τη «μάστιγα» της απομνημόνευσης στο ελληνικό σχολείο… Κάθε φορά που περιμένουμε τα αποτελέσματα των εξετάσεων οι σχετικές συζητήσεις κορυφώνονται και, όπως συνηθίζεται, αναφέρονται στη «σφαγή», την πτώση των βάσεων, την αποτυχία, την κρίση, τον πληθωρισμό των βαθμών, το μεγάλο α¬ριθμό αριστούχων, την εκπαιδευτική κακοδαιμονία, την υποβάθμιση, κ.α.. Ανάλογες είναι
Υπάρχει ένας κόσμος συμπατριωτών μας που διψάει πραγματικά να ακούσει και να μάθει Βομβαρδιζόμαστε καθημερινώς από τα Μέσα Επικοινωνίας – ιδίως τα «θεατοθηρικά» τηλεοπτικά – με χιλιάδες αρνητικών μηνυμάτων. Εγκλήματα, καταστροφές, θάνατοι, απάτες, διαφθορά… Έχουμε σχεδόν εθιστεί σ’ αυτές τις αποκλίνουσες μορφές συμπεριφοράς, ώστε να τις θεωρούμε σαν φυσικές, κανονικές, αναμενόμενες, περίπου αυτονόητες. Έτσι, μορφές
Η ποιότητα και οι ψύλλοι «Πολέμησα και νίκησα την τίγρη μα με έφαγαν οι ψύλλοι» Η αίσθηση που εμείς προσδιορίζουμε σαν «ποιότητα» είναι το αποτέλεσμα πολλών μικρών ή μεγάλων διορθωτικών ενεργειών που γίνονται ταυτόχρονα από όλο το προσωπικό σε όλη την έκταση και σε όλες τις δραστηριότητες ενός Οργανισμού. Η αίσθηση που προσδιορίζουμε σαν «κακή
Η Διχόνοια, το διαχρονικό πάθος της φυλής μας «Η Διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή καθενός χαμογελάει “πάρ’ το” λέγοντας “και σύ”. Κειό το σκήπτρο που σας δείχνει έχει αλήθεια ωραία θωριά, μην το πιάστε γιατί ρίχνει εισέ δάκρυα θλιβερά». Με αυτούς τους στίχους ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός περιγράφει στον «Ύμνο εις
Αφιερωμένο στους εκπαιδευτικούς – δασκάλους που αγωνίζονται στις σχολικές αίθουσες και γεύονται την ομορφιά των μαθητών και της διδασκαλίας! Ξέρεις πολύ καλά ότι το επάγγελμά σου δεν είναι όπως τα άλλα επαγγέλματα, που συναντάς μόνο συναδέλφους και επαγγελματίες και θα σε αντιμετωπίσουν με κατανόηση στην είσοδό σου σ’ αυτό και αν δεν το κάνουν, δικό
«Αν ένας καθηγητής μπορεί να αντικατασταθεί από έναν υπολογιστή, οφείλει να αντικατασταθεί», Άρθουρ Κλαρκ, 1980 Ο Σουγκάτα Μίτρα δούλευε σε ένα σχολείο στην Ινδία, όπου προνομιούχα παιδιά δέχονταν μόρφωση από τους καλύτερα εκπαιδευμένους δασκάλους που ήταν διαθέσιμοι. Χρόνο με το χρόνο έβλεπε κάθε νέα γενιά όλο και πιο εξοικειωμένη με τις νέες τεχνολογίες, και τους
Συνέντευξη του Καζαντζάκη στα Γαλλικά Αντιγράφω ένα εξαιρετικό κείμενο του Κ. Ανδρουλιδάκη από την εφημερίδα Καθημερινή: << Από τον κόσμο των ιδεών ενός λογοτέχνη δεν προσδοκούμε ένα πλήρως ανεπτυγμένο και λογικά συνεπές σύστημα γνώσης, που θα δίδει απάντηση στο σύνολο των θεμελιωδών φιλοσοφικών ζητημάτων. Και όμως, ολόκληρο το έργο του Ν.Καζαντζάκη στηρίζεται στην ανάπτυξη θεμάτων
Η εισαγωγή της καινοτομίας στην εκπαίδευση στοχεύει στην ενεργό συμμετοχή του μαθητή στη μαθησιακή – εκπαιδευτική διαδικασία. Αναφορικά με μία καινοτόμα εκπαιδευτική δραστηριότητα ο μαθητής μπορεί συμμετάσχει ενεργά μέσα από τη σύλληψη μίας αρχικής ιδέας. Η καινοτομία κυρίως στις σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας αλλά και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, γίνεται φανερή μέσα από τη μορφή διαθεματικών προσεγγίσεων,